(Als u de ingezonden berichten wilt lezen op het platform, klik dan op BLOG in het vak rechts. U komt op de pagina: AAN DE LEZER.
Wilt u op een bericht reageren, maak dan gebruik van het kader onderaan het Bericht: GEEF EEN REACTIE.
Doet u dit voor de eerste keer, dan moet u zich per e-mail melden als Nieuwe Gebruiker.
U krijgt dan een Wachtwoord. Uw e-mail is ook uw Gebruikersnaam.)

Het Vrijdagtheater Nijmegen
v/h Werkplaats voor toneelvoorstellingen en toneelcursussen
(September 1981 – December 2014)

Het Vrijdagtheater is geschiedenis. De stichting is opgeheven.
De tijd van de eigen Werkplaats en het ‘Onafhankelijke Podium’ is voorbij.
Maar we hebben nog steeds de Website: www.vrijdagtheater.nl

Na het afscheid op 14 december 2014 schreef ik op deze plek: Wat rest? Een nog redelijke gezondheid. En dus: tijd. Tijd om te doen waar te weinig tijd voor was: nadenken, studeren, publiceren.

Heleen en ik zijn nu tachtigers. Zelf ben ik ernstig ziek geweest, maar 28 maanden later is de kans groot dat het echt voorbij is. Wie weet hebben we nog wat mooie jaren te gaan.

Op de site van het Vrijdagtheater had ik indertijd een 5-tal studies gepubliceerd, een lijst van alle gespeelde toneelstukken én de Columns van Heleen.
Die site hield ik ‘in de lucht’, een beetje uit trots, maar ook als naslag voor wie zich met het Vrijdagtheater verbonden voelde.
De jaren daarna vatte ik voor mezelf het plan op om een geschiedenis van mijn familie te schrijven, uitgaande van foto’s uit albums, brieven, kaartjes.
Ik kan zeggen dat ik op dit moment schrijf aan deel VIII.

Tot mijn verbazing veranderde, naarmate ik het heden naderde, de familiegeschiedenis vanzelf in een dagboek. Objectief werd subjectief. Hobby werd ernst.
Mijn motto was: eerlijk en waar. En: maak vooral de dingen niet mooier dan ze waren. Want dan leer je niets.
Leerde ik iets? Jawel, ik werd me bewuster van hoe mijn leven was geweest, wat goed ging en wat niet, maar het belangrijkste wat schrijven oplevert is dat je jezelf leert uitdrukken waar je eerder de woorden niet voor had, en vooral ook niet de manier.
Ik vind het 8ste deel daarom het beste.

Ik schrijf: september 2024. Enkele weken geleden dacht ik: zal ik mijn familiegeschiedenis en dagboeken voor mijzelf houden of zal ik ze toevoegen aan de andere publicaties op de site van het Vrijdagtheater? Vervolgens het oude (verouderde) adressenbestand gebruiken om mensen die geregistreerd stonden op de hoogte te brengen van de nieuwe publicaties?
Maar dan zou ik van de site ook een BLOG willen maken, zodat de lezer kan reageren, misschien gebruik makend van de publicaties als opstap om iets van elkaar te horen en van gedachten te wisselen, over het voorbije toneel, maar ook over de dingen in de wereld die ons bezighouden.

10 jaar later: