×

Hier volgt – met toestemming van Fred – de publicatie van de mailwisseling die ik met hem had tussen 11 en 25 oktober. Ik had hem in een opwelling enkele dagen daarvóór gebeld. Na exact 10 jaar stilzwijgen.
Zijn stem (zíjn stem, niet te missen): “met Fred Hendriks … – Ik (wetend: dit verwacht hij nooit) … met Ad Beukering (stilte)”.
Ik zei dat ik hem na al die jaren graag wilde ontmoeten. Stelde hem voor om elkaar op te pikken op het station van Sittard. Hij was meteen bereid en benieuwd.
We spraken af: dinsdag 15 oktober.

Dit is wat we vóór en ná die dag schreven:

Vrijdag 11 oktober 2024

Dag Fred,

Ik stuur je twee dingen vooruit:
1. De groeten van Gé Cimmermans. Dan kan ik dat niet meer vergeten. Ik had hem geschreven dat ik je op ging zoeken.

2. De tip om even op de site van het Vrijdagtheater te gaan. Daar vind je rechts op de Frontpagina een filmpje met een Rondleiding, gevolgd door enkele fragmenten uit Wachten op Godot. Jeroen Helmer had het gezien en schreef me dat hij ontroerd was.

Hartelijke groet, Ad

Zondag 13 oktober 2024

Hallo Ad,

Bedankt voor je e-mail. Ik heb het item over het Vrijdagtheater bekeken. Het voert terug naar mooie tijden… Ik moet ergens nog een dvd hebben waar dit item ook op staat.

Doe Gé vooral de hartelijke groeten terug. Wij zien elkaar dinsdag. Hartstikke leuk!

Hartelijke groet,
Fred

Vrijdag 18 oktober, 14:10 u, 2024

Hoi Fred,

Terugdenkend aan onze ontmoeting van dinsdag wil ik nog schrijven dat ik het fijn vond om je weer te zien na al die tijd.
In mijn ogen was je weinig veranderd en de herkenning deed me plezier.

We hebben lekker gekletst, al hoop ik dat ik niet teveel aan het woord ben geweest.
Overigens heb ik wel goed naar je geluisterd. Beter dan vroeger.
Zo hoor ik je zeggen – we hadden het over De Vosse(n)jacht – dat er een passage was die telkens opnieuw gerepeteerd werd, maar zonder succes.
Het was in een scène tussen jou en een actrice.
Je kwam toen tot de conclusie dat je geen talent had.
En ik kreeg de indruk dat je dat nu nog vond, althans ik hoorde geen ironie.

Je kwam niet tot de conclusie dat ik als regisseur in gebreke bleef.
Het geval intrigeert me. Ik herinner het me niet.
Kun je me preciezer aangeven om welke scène het ging, zodat ik het na kan lezen?
Gewoon omdat ik – zoals Oedipus volgens Claus zei – wil weten wat de waarheid is.
Dit wel voor het plezier. Om het geheugen af te tasten.
Niet om daarna alsnog mijn of jouw ogen uit te steken.

Hartelijke groet, Ad
(De groet aan Heleen heb ik overgebracht)

Vrijdag 18 oktober, 17.39 u, 2024

Hallo Ad,

Ook ik denk met veel genoegen terug aan onze ontmoeting. Ook van jou kan ik zeggen dat je geen spat veranderd bent. Je was inderdaad veel aan het woord, maar jij bent een van de mensen naar wie ik graag luister. Ik vond het daarom helemaal niet erg.

Mijn conclusie dat ik als toneelspeler minder getalenteerd ben dan ik altijd had gedacht, heb ik niet alleen getrokken naar aanleiding van die bewuste repetitie, hoor. Er waren meer factoren. Ik weet niet meer precies welke scène het was. Het was een scène met Jeroen, waarbij ik op een gegeven moment moest wegbenen en Jeroen mij moest terugroepen. Ik heb nog even in de tekst gekeken, maar ik kan de scène niet zo snel terugvinden.

Ik zou er niet te veel over inzitten, al begrijp ik goed dat je graag wilt weten hoe het zat en wat jouw rol was. Maar het is allemaal lang geleden en ik heb er vrede mee.

Hartelijke groet,
Fred

Zondag 20 oktober 2024

Hoi Fred,

Sympathieke brief van je.

Ik heb er ook vrede mee en wil niet iets oprakelen wat bleef liggen.
Wat ik wilde, ik zocht in ons verleden een aanknopingspunt om het denken op gang te brengen.

Even resumeren.
Ik zie Gé eens per maand. Dorus een keer in de twee maanden. Jeroen, Marcel en Jacqueline, Marion en Linda eens per jaar.
Jeroen woont nu in Wijchen, Dorus in Cuijk, Marcel en Jacqueline in Molenhoek.
Allemaal goed te doen met de fiets.
Menigmaal tijdens een bezoek werd gevraagd: hoe zou het met Fred zijn? Heeft iemand hem nog gezien?
Niemand had dat.

Nou stel ik je een vraag.
In een opwelling heb ik contact met je gezocht.
Daar heb ik bepaald geen spijt van.
Moeten we dat contact weg laten ebben?
Ik heb een idee voor een vervolg, dat misschien kans van slagen heeft.
Zo niet, dan is het geprobeerd.

Ik heb aan de site van het Vrijdagtheater een blog-deel toegevoegd.
Ik zie het als een virtuele bank onder een virtuele boom (liefst een linde), waar we elkaar treffen op momenten dat we zin en even tijd hebben.
Om van gedachten te wisselen.

Wie komen daar?
Allereerst wat ik noem de kerngroep die het Vrijdagtheater mede allure gaf.
Toevallig komt het zo uit dat ik volgende week ontmoetingen heb met respectievelijk Gé, Dorus, Marcel en Jacqueline.
Ik vertel hen zeker over onze ontmoeting.
Daarna kan ik hen dezelfde vraag persoonlijk en mondeling voorleggen.

Wat denk jij?

Connie Palmen zei: Vriendschap komt niet vanzelf. Daar moet je iets voor doen. Je kunt niet achterover leunen in je luie stoel.

Hartelijke groet, Ad

Woensdag 23 oktober 2024

Hallo Ad,

Sorry dat mijn reactie even op zich liet wachten. Andere dingen aan het hoofd.

Wat leuk dat je nog contact hebt met enkele leden van de kerngroep van het Vrijdagtheater. Vergeet vooral niet hun mijn hartelijke groeten over te brengen als je hen weer eens ziet.

Ik vind het idee om via het blog wat contact te houden aantrekkelijk, al moet ik er meteen bij zeggen dat ik niet zo goed ben in het bijhouden van dit soort zaken. Maar zoals je zegt, het zou jammer zijn om het contact te laten verwateren. Je hebt vast ideeën over hoe je dit wilt vormgeven. Ik ben daar benieuwd naar.

Zo, en nu weer aan het werk.

Hartelijke groet,
Fred

Vrijdag 25 oktober, 16:35 u, 2024

Hoi Fred,

Ik ben bezig het oude kerngroepje te mobiliseren.
Het lukt tot nu toe aardig.
Gisteren heb ik met Heleen een bezoek gebracht aan Marcel en Jacqueline. Hardstikke leuk gepraat.
Zij hebben de site gezien en gaan mee-bloggen.
Eergisteren zag ik Dorus. Van hetzelfde laken een pak.
Binnenkort zie ik Gé en Jeroen.

Doe je ook mee? Ik weet zeker dat ze het allemaal leuk vinden als je je meldt.
Zo ja: Je gebruikersnaam is hetzelfde als je e-mailadres. Heb ik al.
Je moet een wachtwoord bedenken, die je mij per e-mail opstuurt.

Ik begrijp wel dat je niet voortdurend de site opgaat om te kijken of er een bericht of een reactie is.
Als beheerder neem ik op me om kort te melden wanneer dit het geval is.

Hartelijke groet, Ad

Geef een reactie

Auteur

werkplaats@vrijdagtheater.nl

Ad Beukering (1942, Nijmegen) studeerde af in de Nederlandse Taal- en Letterkunde aan de Radboud. In 1981 richtte hij met Heleen van den Berg en Ankie van Bergen Het Vrijdagtheater Nijmegen op. In de Werkplaatsen aan de Groesbeekseweg 98 en de Derde Walstraat 98 voerden zij toneelstukken op met zeer goede amateurs en gaven zij toneelles en improvisatie. In 2014 kwam er een eind aan hun werk. Ad en Heleen wonen samen en hebben twee kinderen: Mira en Georges.

Gerelateerde artikelen

Bericht 11: Gé Cimmermans – Gegroet

Fijn om over en van jullie wat te horen Dus gegroet. Een voornemen is om me de komende tijd te concentreren op...

Lees alles voor

Uit mijn Dagboek. Iets over Heleen en mij

Dinsdag 12 november 2024 Vanmorgen gingen Heleen en ik naar de ‘Stadswinkel’. Heleen moest haar paspoort verlengen. Ze had tevoren een paar...

Lees alles voor

Bericht 9: Mailwisseling Linda Willems – Ad Beukering

Op 9 nov 2024 om 11:49 heeft Ad Beukering <werkplaats@vrijdagtheater.nl> het volgende geschreven: Dag Marion, dag Linda, Ik wil jullie iets vragen....

Lees alles voor

Volpone, ofwel De Vossejacht (2)

Het eerste wondermooie moment is de verschijning van Celia in een lichtstraal (I, 8). Helaas, het is geen werkelijkheid, het speelt zich...

Lees alles voor

Volpone, ofwel De Vossejacht (1)

Beste spelers, Ik richt me tot jullie, hoewel jullie er nog niet zijn. Misschien dat Fred in de buurt is, Gé zie...

Lees alles voor

Bericht 6: Jeroen Helmer’s triomfdag

Gisteren was er een samenkomst in het Natuurmuseum De Bastei in Nijmegen ter ere van Jeroen Helmer, die een boek heeft geschreven...

Lees alles voor